Special DanHoon
“อือ!! พี่แดเนียล”
“คิดถึงหนูที่สุดเลยรู้ไหมครับ”
ทันทีที่จีฮุนเปิดประตูห้องให้แดเนียลที่ยืนรออยู่หน้าห้อง
คนตัวสูงก็โผเข้าสวมกอดอีกคนที่อยู่ในห้องทันที
ใบหน้าหล่อและจมูกโด่งเป็นสันซุกลงซอกคอของคนในอ้อมกอดอย่างโหยหา
วันหยุดแบบนี้แดเนียลอยากจะขังตัวเองและจีฮุนให้อยู่ในห้องกันสองแค่คนเหลือเกิน
“ปล่อยได้แล้วครับ”
“ขอพี่กอดหนูอีกหน่อยน้า”
“ไหนว่าจะชวนเค้าไปเล่นเกมไง”
“ครับ...
กอดแค่นี้ก็ไม่ได้...”
“งื้อออ
ก็ได้”
พอเห็นว่าแดเนียลละออกจากซอกคอตนพร้อมกับถ้อยคำตัดพ้อ
มีหรือที่คนอย่างจีฮุนจะไม่ตามใจ สองแขนโอบกอดเอวหนาของแดเนียลไว้แน่นพร้อมกับซุกหน้าลงกับแผงอก
กลิ่นน้ำหอมประจำตัวอีกคนลอยเข้าจมูกจีฮุนเหมือนทุกครั้ง มันเป็นกลิ่นที่จีฮุนชอบ
ชอบที่อยู่บนตัวแดเนียล ชอบที่มันผสมกับกลิ่นกายของแดเนียล
“พี่ล้อเล่น
ไปครับเล่นเกมกัน วันนี้พี่มีของเล่นเยอะเลย”
“เกมใหม่หรอครับ”
“อืม...
เรียกว่าของใหม่น่าจะถูก สำหรับเราอะนะ”
“หือ?”
“เดี๋ยวก็รู้ครับ
^^”
มือหนาของแดเนียลจูงมือจีฮุนกลับไปยังห้องของตัวเขาเอง
วันนี้เป็นวันหยุดของพวกเขาหลังจากมีตารางงานติดต่อกันมาหลายวัน
ส่วนใหญ่แล้วสมาชิกในวงกลับบ้านกัน ไม่ก็ออกไปเจอเพื่อนฝูง
เป็นเหตุให้วันนี้ทั้งหอพักเหลือเพียงแดเนียลกับจีฮุนอยู่แค่สองคน
ซึ่งปกติแล้ววันหยุดแบบนี้จีฮุนจะกลับบ้าน หรืออาจเป็นเพราะช่วงนี้เขาติดเกมก็ได้วันหยุดรอบนี้ถึงไม่ได้กลับ
หรือไม่ก็ติดอย่างอื่น เช่น แดเนียล...
“วันนี้เราจะเล่นอะไรครับ”
จีฮุนถามพร้อมกับนั่งลงที่พื้นหน้าทีวีเครื่องเล็กในห้องแดเนียล
รื้อค้นแผ่น PS4 ออกมาดูทีละแผ่น
“ตามใจหนูเลย”
“งั้น GTA ไปปล้นธนาคารกัน
เย้~”
“ฮ่าๆ ได้
แต่ต้องมีข้อแม้นะ เล่นคนละรอบกันถ้าหนูปล้นสำเร็จพี่จะมีของรางวัลให้
แต่ถ้าหนูไม่สำเร็จจะต้องโดนพี่ทำโทษ”
“งะ ทำไมง่า
มาเล่นด้วยกันสิ ช่วยกันๆ”
“ไม่ครับ
มันไม่สนุก”
“โห่
เค้าอยากเล่นกับพี่นี่นา”
“งั้นจบแล้วเราค่อยเล่นด้วยกันนะครับ”
“ด้ายย
คอยดูเค้าจะชนะพี่ให้ดู”
แดเนียลนั่งลงซ้อนหลังจีฮุนดูคนตัวเล็กกดเข้าเกมเข้าภารกิจในเกม
เมื่อเห็นว่าอีกคนจดจ่อกับเกมมากๆ
แดเนียลก็เริ่มขยับเข้าไปจนอกชิดกับแผ่นหลังของจีฮุน
“อะ! พี่อย่าแกล้ง!”
“หืม เปล่านี่
หนูก็เล่นไปสิ”
“พี่ปล่อยเค้า!
เค้าจะหนีตำรวจไม่ได้เนี่ย!!”
จีฮุนได้แต่โวยวายที่แดเนียลสวมกอดตัวเองจากข้างหลัง
แถมยังซุกใบหน้าลงกับซอกคอ เสียงสูดลมหายใจดังแข่งกับเสียงเกม
ในขณะที่มือก็ต้องกดจอยสติ๊กบังคับทิศทางในเกมเพื่อหนีตำรวจ
ริมฝีปากร้อนๆ
จรดลงกับหลังคออย่างแผ่วเบาทำเอาคนโดนจูบต้องโยกตัวหนีแต่พื้นที่ในการหนีมีแค่นิดเดียวคือในอ้อมกอดของแดเนียล
“หยุดนะพี่!!! พี่ขี้โกง!!”
“หนูเล่นเก่งนี่นาไม่ใช่หรอไม่เป็นไรหรอก
อีกอย่างพี่คิดถึงหนู”
“พี่แดเนียล!!!!”
ไม่ฟังเสียงคัดค้านของจีฮุนแต่อย่างใด
แดเนียลยังคงซุกซนอยู่กับซอกคอและลาดไหล่เล็กหอมๆ กลิ่นหอมอ่อนๆ
ชวนให้สัมผัสของจีฮุนมันยังปลุกให้เขาตื่นตัวได้เสมอ
เพียงแค่อีกคนเดินผ่านแล้วเขาได้กลิ่นก็แทบอยากจะเดินตามแล้วดึงอีกคนมากดให้จมเตียงสะจริงๆ
อ่า... โรคจิตชะมัด...
มือข้างหนึ่งละออกจากการกอดแล้วเปลี่ยนมาเป็นสอดเข้าไปในร่มผ้า
ลากผ่านหน้าท้องแบนราบจนเกิดล่อนกล้ามน้อยๆ ภายในเสื้อของจีฮุน
“อะ! อือ! พะ พี่!!!”
เพราะปล่อยมือจากจอยสติ๊กไม่ได้
จีฮุนเลยได้แค่งอตัวหลบหนีสัมผัสที่กำลังรุกล้ำนี้ แต่มันเกินจะต้านทานจริงๆ
แค่แดเนียลสัมผัสจีฮุนก็แทบจะหลอมละลายแล้ว
แผ่นหลังพิงหน้าอกอีกคนอย่างหนีไปไหนไม่ได้
สัมผัสตรงยอดอกที่รุนแรงแล้วผ่อนมาอ่อนโยนมันทำให้จีฮุนแทบบ้า
ใบหน้าเห่อร้อนและคงแดงจัดมากแน่ๆ แม้ไม่เห็นตัวเองแต่จีฮุนก็รู้สึกได้ว่าตัวเองร้อนราวกับจะเป็นไข้
“หนูครับ
อืมม”
เสียงทุ่มต่ำกระซิบข้างใบหูพร้อมกับสัมผัสชื้นแฉะที่มาจากเรียวลิ้นของคนข้างหลัง
เรียกอาการสั่นไหวของจีฮุนได้เป็นอย่างดี
“พี่ ละ หลอก
เค้า อุ๊บ! อือ!”
ไม่รอให้อีกคนได้พูดจบ
แดเนียลก็ประกบริมฝีปากของจีฮุนทันที จอยสติ๊กร่วงลงพื้นอย่างไร้ค่า
เสียงไซเรนดังมาไกลๆ บ่งบอกว่าตัวละครกำลังจะโดนลากคอเข้าห้องขังและภารกิจล่ม
แต่ภารกิจรักกำลังเริ่มต้นขึ้น
สองมือคว้าเอวจีฮุนให้หันกลับมานั่งคร่อมตักตัวเองทันที
เบาะนั่งที่แดเนียลเตรียมไว้ให้จีฮุนอย่างดีคือตักของเขาเอง
“อ่า พะ
พี่...”
เสื้อยืดที่ปกปิดตัวจีฮุนถูกเลิกขึ้นแล้วถอดออกเพื่อไม่ให้เกะกะกับการเล่นหยอกล้อกับยอดอก
ลิ้นร้อนๆ เลียริมฝีปากตัวเองแล้วส่งสายตาหิวกระหายให้จีฮุนอย่างจาบจ้วง
ทำเอาอีกคนที่นั่งอยู่บนตักก้มหน้างุดแทบจะจมกับอกตัวเอง สองมือยกขึ้นปิดหน้าอกและใบหน้าอย่างเขินอายที่โดนอีกคนจ้องอยู่อย่างนั้น
ชอบ ไม่สิ
รักต่างหาก แดเนียลรักทุกอย่างที่เป็นจีฮุน ไม่ว่าจะงอแง เอาแต่ใจ ออดอ้อน
หรือแม้แต่ตอนเรียกหาแดเนียลเวลาใกล้ถึงจุดสุดยอด
เชยคางให้คนบนตักเงยหน้าขึ้นพร้อมกับมอบจุมพิตให้เป็นรางวัลกับคนน่ารัก
แม้จะยังไม่รู้ผลแพ้ชนะในเกม
เริ่มจากอ่อนโยนเป็นรุกรุนแรงจนจีฮุนต้องยกสองแขนขึ้นโอบรอบคอแดเนียลพร้อมกับเอียงองศาหน้าให้รับกับการจูบ
“แฮ่ก...
อือ...”
ถอดปากออกเพียงแค่วิก็ชวงชิงลมหายใจอีกรอบอย่างไม่รู้จักพอ
“อะ! อื้อ!!”
แผ่นอกแอ่นขึ้นตามแรงดูดดึงของแดเนียล
ใบหน้าเห่อร้อนเชิดขึ้นอย่างอดไม่ได้ มันร้อนแรงไปหมดทุกที่ที่แดเนียลสัมผัส
ยิ่งจีฮุนขยับตัวมากเท่าไหร่ สะโพกก็ยิ่งสัมผัสกับแกนกายของแดเนียลที่แข็งขืนจนดันกางเกงผ้าร่มขาสั้นขึ้นมาอย่างเต็มที่
“จีฮุน... อือ
พี่ไม่ไหว”
“อ่า... พี่
อึก พี่จ๋า”
“หนู...”
ทันทีที่คำโปรดที่แดเนียลชอบจากปากจีฮุน
ร่างเล็กก็ลอยหวืดขึ้นเตียงที่อยูด้านหลังทันที แดเนียลยังคงนั่งอยู่ที่พื้นตรงหน้าจีฮุน
กางเกงและชั้นในถูกถอดออกจนไม่เหลือสิ่งปกปิดร่างกายที่แดงไปทั้งตัวของจีฮุน
รอยรักสีช้ำที่แดเนียลฝากไว้ยังอยู่เต็มหน้าอกและต้นขา
“อือ... หนู
พี่จ๋า หนูไม่ไหว”
มือเล็กกอบกุมแก่นกายของตัวเองแล้วนอนแผ่ลงกับเตียง
ขยับมือขึ้นลงเป็นจังหวะที่ตัวเองต้องการ ตาหวานฉ่ำปรือขึ้นมองหน้าคนที่ลุกขึ้นมองตัวเองอย่างเชิญชวน
แต่ไม่
แดเนียลยังไม่ได้ลองของเล่นใหม่ที่เขาเพิ่งแอบให้เพื่อนซื้อมาให้เลย
แดเนียลถอดเสื้อตัวเองออกเพราะอุณหภูมิในร่างกายที่สูงขึ้น
ใบหน้าหล่อเหลาขึ้นสีเล็กน้อยจากความต้องการที่พุงสูงขึ้นเรื่อยๆ
เพราะร่างเปลือยเปล่าของจีฮุนกำลังนอนเชิญชวนให้เขาพุ่งเข้าหา
“พี่จ๋า...
อือ! ฮึก!”
ไม่รอช้าเขาเดินไปเปิดลิ้นชักข้างเตียงแล้วหยิบบางอย่างออกมา
รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าทันทีที่กลับมายืนอยู่ต่อหน้าจีฮุนแล้วอีกคนหยุดการกระทำแล้วจ้องสิงที่อยู่ในมือแดเนียล
มันคืออุปกรณ์เซ็กส์ทอยแบบไร้สาย
“พร้อมเล่นกับพี่ไหมครับ”
“ทำไมมีของแบบนี้!!”
จีฮุนลุกขึ้นนั่งทันทีที่แดเนียลโชว์สิ่งของที่ว่าให้ดู
ไม่ทันที่จะได้ขัดขืนก็โดนแดเนียลกดให้นอนลงกับเตียงพร้อมกับนั่งคร่อมขาจีฮุนไว้ทันที
แกนกายเล็กถูกมือหนาๆ กอบกุมไว้พร้อมกับเซ็กส์ทอยแท่งสีชมพูแนบชิดแกนกาย
“อะ!!! อือๆ พะ! พี่จ๋า!!”
ทันทีที่เครื่องทำงาน
ความสั่นก็เร่งประติกิริยาของจีฮุนได้ทันที คนที่ไว้ต่อความรู้สึกอย่างจีฮุนแพ้แล้วจริงๆ
ร่างกายบิดแอ่นกายไปด้วยความทรมานแต่สุขสม
ใบหน้าเห่อร้อน แผงอกแอ่นขึ้น ทุกอย่างมันช่างยั่วยวนแดเนียลได้เป็นอย่างดี
ภายในกายลุกโชนราวกับโดนเผาไหม้ เขาจัดการเร่งความสั่นของเครื่องเล่นแล้วเลื่อนของเล่นชิ้นนี้ขึ้นไปยังส่วนหัวที่แดงฉ่ำด้วยน้ำแห่งความต้องการ
ชักรูดแกนกายของคนที่นอนสั่นไหวส่งเสียงเย้ายวนอยู่ตรงหน้าเพียงแค่ไม่กี่ที่
น้ำสีขาวขุ่นก็พุ่งออกมาเลอะหน้าท้องจีฮุนด้วยความรวดเร็ว
“อ่า! อือ แฮ่ก...
อืออ”
“ดีไหมครับ”
“คนใจร้าย
แกล้งหนู”
“ก็หนูยั่ว...”
“เฮือก!! อ้า!!! พี่จ๋า!!”
สัมผัสคับแน่นที่ช่องทางรักด้านหลังแล่นขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว
แดเนียลไม่รอให้อีกคนที่ได้หยุดพักหายใจ
เขาชโลมเจลหล่อลื่นที่ของเล่นแล้วดันมันเข้าไปจนสุดแกน
สังเกตได้จากใบหน้าที่กำลังเชิดขึ้นของจีฮุนคือถูกจุดเข้าให้แล้ว
“นิ่งๆ
นะครับหนูน้อย”
“อือ อ่าๆ
พี่จ๋า หนู... หนูอยาก อึก! อยากได้พี่จ๋า”
“รอก่อนนะครับที่รัก”
เชือกที่วางอยู่ข้างตัวถูกหยิบขึ้นมาใช้งานมัดข้อมือทั้งสองข้างกับหัวเตียงคนละมุม
ร่างกายเล็กหอบหายใจด้วยความเสียวระคนกับความตื่นเต้นและหวาดหวั่น
เซ็กส์แต่ละครั้งแดเนียลรุนแรงก็จริง
แต่ครั้งนี้ดูเหมือนเขาจะค่อยๆ ลิ้มลองจีฮุนไปทีละส่วน เขาอยากเห็นจีฮุนบิดกายด้วยความเสียว
มันปลุกอารมณ์แดเนียลได้ดีมากๆ ตอนนี้เขาปวดหนึบไปทั่วแกนกายที่ซุกอยู่ในกางเกง
พอมันจากการมัดข้อมือหลวมๆ
เขาก็มาจัดการปลดกางเกงของตนออก เผยความยิ่งใหญ่และแข็งขืน
จีฮุนส่งสายตาอ้อนวอนมายังแดเนียลที่ยืนรูดแกนกายมองอีกคนอยู่
“พี่จ๋า อ่า
หนู... อือ!”
เครื่องที่เปิดด้วยแรงเบาๆ
ยังคงทำหน้าที่ของมันอยู่ในร่างหายของจีฮุน แกนกายเล็กตื่นตัวขึ้นมาอีกครั้ง สองขายกขึ้นหนีบเข้าหากันพร้อมกับสะโพกที่ยกขึ้นเด้งในตอนที่เครื่องสั่นถูกกับจุดกระสัน
“หนูน้อย
กินไอติมสิครับ”
“อึก! อือออ”
แดเนียลเดินขึ้นไปคุกเข่าบนเตียงข้างๆ
กับจีฮุนแล้วแอ่นแกนกายเข้าหาทันที ลิ้นร้อนๆ
แลบออกมาเลียสวนหัวก่อนที่มันจะหายเข้าไปในโพลงปากเล็ก มันทั้งร้อนและชื้นแฉะ
“อึก! อืมม หนู...”
สันกรามนูนปูดขึ้นมาอย่างคนพยายามจะข่มอารมณ์
เพียงแค่สัมผัสของจีฮุนก็ทำเอาเขาแทบไปไม่เป็น จากแค่ส่วนหัวลึกเข้าไปที่แกนกาย
แต่ได้แค่เพียงครึ่งลำ
"อ่า
จีฮุน พอก่อนครับ”
“อึก อืออ”
แกนกายหลุดออกมาพร้อมกับน้ำไหลเยิ้มเชื่อมต่อกับริมฝีปาก
“อ่า
พี่จ๋า...”
“จ๋าาาาาา”
“หนู อะ!
หนูไม่ไหว...”
แกนกายเล็กที่แข็งจนกระตุกเกร็งกำลังเรียกร้องให้แดเนียลไปเล่นด้วย
แดเนียลขึ้นคร่อมจีฮุนด้วยท่า 69 จัดการกับแกนกายเล็กร้อนๆ ให้หายเข้าไปในโพลงปากตัวเอง
จีฮุนเองก็ไม่แพ้กันกลืนกินความใหญ่โตของอีกคนอย่างชำนาน
“อึก! อ่า!!”
ไม่ทันไรแดเนียลก็ยอมแพ้ให้ลิ้นร้อนๆ
ที่ปรนเปรอเขา
แดเนียลตัวเกร็งก่อนจะปล่อยน้ำสีขาวข้นออกมาพร้อมกับจีฮุนที่ปล่อยเข้ามาในโพลงปาก
“ฮ้า!! อืออ”
เสียงหอบหายใจของคนทั้งคู่ดังไปทั่วทั้งห้องที่เงียบสนิท
แข่งกับเครื่องสั่นที่ทำงานอยู่ในตัวจีฮุนแดนเนียลลุกขึ้นมาแกะเชือกออกแล้วคร่อมจีฮุนไว้พร้อมกับดึงเครื่องสั่นออกอยากทางรักด้านหลังทันที
“เฮือก!!”
ทันทีที่เครื่องสั่นหลุดออก
จีฮุนผวากอดแดเนียลแน่นด้วยความเสียววูบตรงช่องทางด้านหลัง
“อือ พี่จ๋า
หนูไม่ไหวแล้ว เหนื่อย...”
“ใจร้ายจัง
ดูสิเนี่ย น้องเล็กพี่ยังเรียกหาหนูอยู่เลยนะครับ”
ตอบรับคนที่กอดตนอยู่พร้อมกับจับมือจีฮุนไปสัมผัสแกนกายของตัวเองที่ตื่นตัวขึ้นมาอีกรอบ
“งืออออ!!~”
“อีกรอบนะครับ
พี่ขอเข้าไปนะ”
มันไม่ใช่คำขอ
แต่มันคือคำเตือน พูดจบแดเนียลก็จัดการจับแกนกายจ่อทางรักสีสดทันที
จีฮุนกอดคอแดเนียลแน่นขึ้นไปอีกตอนที่ส่วนหัวหายเข้าไปภายใน
“ฮึก!!! อือ! มะ มันแน่น
อ้า!!!”
“อือ! จี ฮะ ฮุน...
อย่าเกร็งสิครับเด็กดี”
“พี่จ๋า อื้อ!!!”
รสจูบรุนแรงส่งผ่านให้จีฮุนได้รับรู้ว่าความต้องการของแดเนียลพุ่งสูงสุดแล้วแกนกายใหญ่พลุบหายเข้าไปในตัวจีฮุนด้วยความรวดเร็วจนอีกคนกัดเข้าที่หัวไหล่อย่างระบายความเจ็บปะปนกับความคับแน่น
“อือ
อย่ารัดพี่แน่นนักสิครับ อ่า เดี๋ยวพี่เสร็จ”
“พี่จ๋า...”
เสียงร้องเรียกแดเนียลปะปนกับเสียงสะอื้น
แดเนียลปลดแขนจีฮุนออกจากรอบคอแล้วยันตัวขึ้นพร้อมกับรวบสองขาให้แนบชิดกัน
ช่องทางรักตอดรัดแกนกายเขาแน่นจนน่าพอใจ
ก่อนจะเริ่มเดินหน้ากระแทกลำกายเข้าไปเน้นๆ
“อ้า! พะ พี่จ๋า!! อือ!”
“ครับ อือ...”
“หนู อ้า!! พี่จ๋า
แดเนียล... อ้า!!”
“หนู อ่า...
รัดแน่นๆ สิครับ”
“ฮือออ อ่ะ!!”
เสียงเนื้อกระทบกันดังระงบไปทั่วทั้งห้องแข่งกับเสียงร้องเรียกชื่อของกันและกันจนกลบเสียงเกมไปแล้ว
“ไหนคนเก่งครับ
ขย่มพี่หน่อย”
ก้มลงไปกระซิบข้างหูแล้วดูดดึงความหอมหวานในโพลงปากจนพอใจแล้วขับอีกคนพลิกขึ้นมานั่งบนตักทั้งๆ
ที่สะโพกของแดเนียลยังคงทำหน้าที่ได้ดี
“อืออ มันลึก
พี่จ๋า...”
ลิ้นสีแดงสดส่งออกมาเลียริมฝีปากตัวเองที่ฉ่ำวาวไปด้วยน้ำลายของทั้งคู่
จีฮุนกัดปากล่างอย่างยั่วยวนแล้วบดสะโพงลงไปให้ลึกอีก
จนคนที่นอนมองอยู่ถึงกับหน้าเหยเกด้วยความเสียวแล้วสวนแกนกายขึ้นมากระแทกจนอีกคนสะดุ้งตัวโยนล้มลงมาฟุบกับอกแกร่งของคนแดเนียล
“อือ ลึกมาเลยครับที่รัก”
“อ่ะๆ อือ
แดเนียลจ๋า พี่จ๋า...”
เมื่อตั้งหลักได้จีฮุนก็ยันตัวขึ้นพร้อมกับโยกสะโพกบดเบียดความเป็นชายของแดเนียลที่เด้งสวนขึ้นมา
มือเล็กกอบกุมแกนกายตัวเองพร้อมกับรูดมันขึ้นลงตามจังหวะ
“ชอบไหมครับ
หืม...”
แดเดียงที่นอนหนุนแขนตัวเองข้างหนึ่งขบฟันถามคนที่ร่อนสะโพกอยู่บนตักตัวเอง
พร้อมกับมืออีกข้างที่ลูบวนอยู่ต้นขาแล้วลื่นไปยังสะโพกกลมก่อนจะออกแรงบีบอย่างหมั่นเขี้ยว
“อ่า ชอบ
พี่จ๋า อือ ฮึก! หนู หนูไม่ไหว”
“พร้อมกันนะครับ”
แดเนียลเปลี่ยนมาพลิกตัวให้จีฮุนนอนราบไปกับเตียงแล้วจัดการเร่งจังหวะพร้อมกับมือหนาที่ชักรูดแกนกายจีฮุนตามจังหวะ
ใบหน้าหล่อเหลาและแววตามหื่นกระหายจ้องมองคนที่นอนตัวสั่นคลอนร้องเรียกชื่อเขาอย่างจับใจความไม่ได้โดยไม่ละสายตาไปไหน
แววตาหยาดเยิ้มปรือขึ้นมองอีกคนที่จ้องมองตนอยู่
ทั้งคู่ส่งสายตายั่วยวนกันอย่างไม่มีใครยอมใคร สุดท้ายแดเนียลก็แพ้ ก้มลงฝากร้อยรักสีช้ำลงตามแผงอกอย่างลงโทษที่จีฮุนไม่ยอมหลบตาแถมยังกัดปากยั่วเขา
“ร้ายนักนะ
อ่า...”
“อือ...”
แดเนียลยันตัวลุกขึ้นมาอีกครั้งเมื่อจะถึงขีดสุดกระแทกสะโพกด้วยความแรงและเร็วพร้อมกับสาวมือช่วยจีฮุนไปด้วย
“ฮึก!! อ้า!!! พะ พี่จ๋า
อ่า! อ่า อา...”
“อึก! อือ...”
ทั้งสองคนตัวเกร็งพร้อมกับปล่อยน้ำรักสีขาวข้นออกมาด้วยกันทั้งคู่
เสียงกระแทกเบาลง
พร้อมกับเสียงจีฮุนที่หอบหายใจส่งเสียงออกมาแผ่วเบาด้วยความเหนื่อย
ร่างหนาฟุบลงทับร่างกายจีฮุนแล้วซุกใบหน้าลงกับซอกคอหอมที่ชื้นไปด้วยเหงื่อ
หอบหายใจด้วยความเหนื่อยล้า
“อ๊า!! หนู! พี่เจ็บ!!”
“คนนิสัยเสีย!! ต้องโดนลงโทษ!!”
พอหายเหนื่อยได้สักพักจีฮุนก็จัดการกัดซอกคอคนบนร่างตัวเองแรงๆ
จนเป็นรอบฟันอย่างชัดเจนทำเอาอีกคนร้องเสียงหลงดีดตัวออกจากจีฮุนแทบไม่ทัน
“หลอกเค้า!!”
“พี่เปล่าสะหน่อย
โอ๋ๆ มานี่มาครับคนดีของพี่”
แดเนียลนั่งมองคนที่ลุกขึ้นนั่งตามตัวเองด้วยใบหน้างอง้ำก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา
ยิ่งนึกยิ่งขำที่จีฮุนงอนตัวเองแบบนี้ทุกครั้งที่หลอกล้อเด็กน้อยด้วยเกมแล้วจบลงที่เกมเปิดค้างไว้แบบนั้น
ดึงเอาจีฮุนมานั่งตักด้วยร่างกายเปลือยเปล่าทั้งคู่แล้วกอดอีกคนจากด้านหลัง
พรมจูบลงที่หลังคอแล้วย้ายมาซุกจมูกลงที่ซอกคอสูดดมกลิ่นกายของคนรักอย่างโหยหา
“พี่คิดถึง
คิดถึง คิดถึง คิดถึง”
“เจอหน้ากันทุกวัน”
“แต่มันแสดงออกไม่ได้นี่ครับ”
“พี่จ๋าก็รู้
ว่าเราแสดงออกไม่ได้ หนูก็คิดถึงพี่จ๋า”
“น่ารักอีกแล้ว
พี่รักจีฮุนมากนะครับรู้ไหม”
“รู้แล้วครับ เค้าก็รักพี่แดเนียลมาก
มากๆ มากๆ มากๆ เลย”
“หนูน้อย...
อยากให้พี่หัวใจเต้นเร็วจนตายใช่ไหมหืม”
“คิก! คนแก่
หลงเค้ามากหรอ หรอ”
“มากสิ
หลงสุดๆ ไปเลย บังอาจมาทำตัวน่ารัก แต่จริงๆ แล้วร้ายกาจ”
“ไม่ใช่สะหน่อย”
“หรอครับหรอ งั้นมาลองดูอีกรอบไหมครับว่าไม่ร้ายจริงไหม”
“พอแล้ว
หนูเหนื่อย... หมดแรงแล้วเนี่ย”
“งั้นไปอาบน้ำแล้วมานอนกันครับ”
แดเนียลลุกขึ้นยืนแล้วอุ้มคนที่อ้าแขนรออยู่บนเตียงเข้าห้องน้ำไป
“น่าจะได้พิสูจน์อีกแล้วแล้วล่ะ”
__________________________________________________
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น